ഹൃദയസരോവരസീമയില്‍ ഒരു രാക്കിളി കേഴുന്നൂ
പ്രണയതപോവനമാകെയും നിഴല്‍ പുഷ്പങ്ങള്‍ പൂക്കുന്നൂ
അരുനീ എന്മനതാരിലേ സ്വരമേഘങ്ങള്‍ തേടുന്നൂ
ചാരുമനോരഥവീഥിയില്‍ മദമാകന്ദം തൂവുന്നൂ
മാനത്തിന്‍ താഴ്വരത്തൂമണ്ണില്‍ മാരിവില്‍ പൂക്കുമ്പോള്‍
മൌനമായ് നീയതില്‍ വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ വാരി വിതറുമ്പോള്‍
ഉള്ളിന്നുള്ളില്‍ നീറും സ്നേഹം നാവിന്‍ തുമ്പില്‍ ചാഞ്ചാടുമ്പോള്‍
മൂകയായ് നിന്നതെന്തേ (ഹൃദയ)
ആയിരം കല്‍വിളക്കാകാശത്തമ്പിളി കൂട്ടുമ്പോള്‍
വാര്‍മിഴിപ്പൊന്‍തിരിയാല്‍ മുന്നില്‍ ചിമ്മി നീ നില്ക്കുമ്പോള്‍
നെഞ്ചില്‍ പ്രണയം പെയ്യുമ്പോഴും ചുണ്ടില്‍ പദമായ് തോരുമ്പോഴും
മൌനമണിഞ്ഞതെന്തേ (ഹൃദയ)
No comments:
Post a Comment